نقش راهبردها و فنون آموزشی در تدریس صرف و نحو عربی

آموزش فعالیتی دقیق، حرفه­ای و ماهرانه است که هدف نهایی آن ایجاد یادگیری پایدار و عمیق است. نوع یادگیری یک متغیر عمده و اساسی در آموزش موفق و مؤثر محسوب می­شود که در سه سطح به خاطر سپاری، ادراک و به کارگیری تقسیم شده است. هر یک از این سه سطح بر اساس ماهیت خود، نیازمند بهره گیری از راهبردها و فنون آموزشی خاصی است. این راهبردها و فنون به شکل عادی، رابطه­ای و پر بارسازی قابل استفاده اند. راهبردها و فنون عادی به منظور ارائه، تمرین و بازخورد و راهبردها و فنون رابطه­ای و پربارسازی جهت تقویت و افزایش یادگیری به کار گرفته می­شوند. آموزش هر نوع محتوایی بر اساس سه سطح مذکور (به خاطر سپاری، ادراک و به کارگیری) مستلزم بهره گیری از فنون خاص خود است، در غیر این صورت، نتیجه آموزش چندان مطلوب و مفید نخواهد بود. محتوی درس صرف و نحو عربی نیز با در نظر گرفتن سه سطح مذکور و با به کارگیری راهبردها و فنون آموزشی هر یک در جایگاه و موقعیت مناسب خود می تواند یاددهی و یادگیری این درس را بهبود بخشد.